آیتاللهالعطمی دستغیب با اشاره به اینکه ظلم، هم شامل ظلم به خود و گناهان فردی میشود و هم شامل ظلم به دیگران و تجاوز به حقوق مردم؛ تصریح کرد: این ظلمها، مخصوصاً قسم دوم آن، انسان را به آنجا می کشاند که از اقرار به حق سر باز می زند و آن را دانسته انکار می کند.
به گزارش کلمه، این مرجع تقلید مقیم شیراز افزود: از این حیث، رفتار بسیاری از ظالمان و ستمکاران تاریخ، مانند شیطان است که خدای خود را خوب می شناسد اما مردم را وا می دارد که انکارش کنند یا به رسالت پیامبران علم دارد اما با وسوسه گریهایش اجازه نمی دهد کسی به آنها ایمان بیاورد.
آیت الله دستغیب که در جلسه تفسیر قرآن خود، به ادامه تفسیر سوره نمل میپرداخت، با اشاره به داستان فرعون و موسی، تصریح کرد: اگر دنیا به انسان رو کند و مال و مقامی نصیبش شود، چنانچه مهذّب نشده باشد، در دام علوّ و گردنکشی می افتد و حاضر به پذیرش حق نمی شود. فرعون سالها ادعای خدایی می کرد و فریاد «أَنَا رَبُّکُمُ الْأَعْلی» سر می داد؛ همه مردم نیز بنده او بودند و در حد الوهیت، اطاعتش می کردند. او با آنکه به یقین دریافت موسی در دعوی رسالت خود صادق است و از سوی خداوند آمده، بخاطر علوّی که داشت، تن دادن به موسی و اظهار بندگی پروردگار یکتا را کسر شأن خود می دانست و بخاطر این گردنکشی به عقوبتی سخت در دنیا و آخرت گرفتار شد.
ایشان با اشاره به اینکه ستمکاران نیز اگر از کرده خود پشیمان شوند و توبه کنند و در صدد جبران مافات برآیند، خداوند را آمرزنده و مهربان می یابند؛ خاطرنشان کرد: کسی چون فرعون با وجود آنکه خونهای بسیاری ریخت و جنایتهای بیشماری کرد و از سرآمدان ظالمین بود، اگر توبه می کرد و ایمان می آورد، تعداد بسیاری از مردم به تبع او ایمان می آوردند و نجات می یافتند و این امر جبران گذشته او می شد اما نکرد و نشد!
آیت الله دستغیب در عین حال یادآور شد: البته تسلیم نشدن فرعون چیزی از گناه کسانی که به موسی ایمان نیاوردند کم نمی کند. درست است که فرعون همه شریانهای زندگی مردم را در دست گرفته بود و همه را جیره خوار و مطیع خود کرده بود اما نه ترس از فرعون و نه طمع به دنیا، هیچ کدام مجوز روی گرداندن از ایمان و اطاعت کردن از فرعون نمی شد، مخصوصاً آنکه بسیاری از مردم با فطرت و وجدان خود می فهمیدند که حق با موسی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر