چکیده : شواهد تاریخی متعددِ حاکی از فرعونیت حاکمانی که بر مسلمانان حکم رانده‌اند، این تردید را در آدمی پدید می‌آورد که نکند این خاصیت اسلام است که این‌چنین رهبر را مقدس و متکبر می‌سازد!؟ نکند اصلا خود پیامبر اسلام هم نعوذ بالله وقتی که به قدرت رسیده است، خود را بالاتر از هر چون‌وچرایی قرار داده است و حکومتش رنگ تقدس گرفته است؟
کلمه – فرید خضرایی:
رهبران جوامع اسلامی، چه در گذشته و چه در حال، چنان مقام رفیعی برای خود ساخته‌اند و به خود و به دستگاه حکومت خویش چنان تقدسی بخشیده‌اند که آنان را از هرگونه نقد و چون‌وچرا فراتر قرار داده است. شواهد تاریخی متعددِ حاکی از فرعونیت حاکمانی که بر مسلمانان حکم رانده‌اند، این تردید را در آدمی پدید می‌آورد که نکند این خاصیت اسلام است که این‌چنین رهبر را مقدس و متکبر می‌سازد!؟ نکند اصلا خود پیامبر اسلام هم نعوذ بالله وقتی که به قدرت رسیده است، خود را بالاتر از هر چون‌وچرایی قرار داده است و حکومتش رنگ تقدس گرفته است؟
این تردیدها مرا کنجکاو کرد که ببینم محمد (ص) در زمان اقتدار و حکومت، و نه در موقعیتی که هنوز از قدرت برخوردار نبود، چگونه عمل کرده است؛ چون در زمان بی‌قدرتی افراد ممکن است رفتار مطلوبی داشته باشند و خود را موجه بنمایانند. این است که می‌کوشم در تاریخ اسلام چگونگی رفتار محمد (ص) را در دوران حکومتش در مدینه در زمانی که اسلام بر مکه و مدینه استیلا یافته بود، وارسی کنم و هر بار به‌صورت مختصر بخشی از عملکرد وی را در نوبت‌های متوالی بنویسم و رفتار ایشان را زیر ذره‌بین قرار دهم و هیچ توجیه و تساهلی به نفع ایشان در کار نیاورم. پس حکایاتی از رفتار محمد (ص) را از منابع تاریخی معتبر بازخواهم گفت تا در مجموع بتوان درباره‌ی نحوه‌ی عملکرد ایشان در زمانی که صاحب قدرت بود، قضاوت کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر